Rys historyczny
Rasa angielskich psów gończych istniejąca w XIV wieku, używana do polowań w sforach na lisy i zające, powstała najprawdopodobniej z krzyżówek francuskich psów gończych harrierów z terierami. Istnieją dwie teorie pochodzenia rasy beagle. Pierwsza, do której skłaniali się Bourdon i Dutheil na postawie starożytnych dzieł Ksenofonta, mówiła o antycznych praprzodkach greckich psów gończych. Trafiły one z Rzymianami do Anglii, gdzie krzyżowały się z psami Normanów. Druga teoria odnosi się do dwóch ras psów gończych pochodzących z południa Francji – Gaskonii i Saintonge. Dały one początek psom nazywanym southern hound, które przybyły do Anglii z kontynentu w okresie wojny stuletniej.
Nazwa może pochodzić od celtyckiego słowa beag (mały) lub francuskiego begueule (rozdziawiony pysk).
W Zjednoczonym Królestwie klub miłośników tej rasy powstał w 1895 roku, a kilka lat później psy te pojawiły się w USA
BAILEY
Wygląd i Budowa ciała...
Budowa
Głowa jest średniej wielkości, mocna, ale nie ciężka, bez zmarszczek i fałd; mózgoczaszka lekko wysklepiona, średniej szerokości, z nieznacznym guzem potylicznym; stop wyraźnie zaznaczony; kufa nie spiczasta; nos czarny, u psów jasno umaszczonych może być jaśniejszy; zgryz nożycowy.
Oczy nie są osadzone głęboko, ani nie są zbyt wyłupiaste, szeroko rozstawione, o łagodnym wyrazie; kolor ciemnobrązowy lub orzechowy.
Uszy są długie, nisko osadzone, z zaokrąglonymi końcami, zwisające wzdłuż policzków.
Tułów:
Grzbiet jest prosty; klatka piersiowa głęboka, sięga poniżej łokci; żebra dobrze wysklepione i zachodzące daleko do tyłu; lędźwie krótkie i mocne; brzuch niezbyt podkasany.
Kończyny przednie są proste, stabilnie ustawione pod klatką piersiową, dobrze umięśnione; łopatki dobrze kątowane; łokcie mocne, nie odstające ani zbyt mocno przylegające; stopy silne, palce zwarte.
Kończyny tylne mają uda muskularne; stawy kolanowe dobrze kątowane; stawy skokowe mocne, nisko umieszczone; stopy jak u kończyn przednich.
Ogon jest mocny, średniej długości, wysoko osadzony; noszony wesoło, ale nie zakręcony ponad grzbietem; dobrze porośnięty włosem, szczególnie na spodniej stronie.
Umaszczenie i szata
Szata i umaszczenie
Szata jest krótka i przylegająca. Według wzorca FCI u Beagla "jest dopuszczalne każde umaszczenie psa gończego, od tego roku dopuszczony jest również do tej pory nie uznawany kolor wątrobiany, koniec ogona biały"." Najczęściej spotykane beagle posiadają typ umaszczenia tricolor, ale umaszczenia bicolor (dwukolorowe) oraz hare pied (zajęcze) zyskują na popularności. Rzadziej spotyka się umaszczenie mottle, czyli cętkowane.
Cesar Milan
Cesar Millan, ekspert w dziedzinie zachowania psów, odpowiada na pytania o tajemnicę sukcesu, który odniósł, rozwiązując problemy psów oraz ich właścicieli.
Co sprawiło, że stałeś się Zaklinaczem Psów?
Wychowałem się wśród psów i rozumiem ich zachowania. Umiejętność nawiązywania kontaktu z nimi jest u mnie tak naprawdę instynktowna… Wydaje mi się, że potrafię spojrzeć na świat z perspektywy psa.
Odbyłeś jakieś formalne przeszkolenie?
Kiedy byłem chłopcem, dziadek nauczył mnie, żeby nie sprzeciwiać się matce naturze. Od tego czasu moje formalne przeszkolenie to praca z dosłownie tysiącami psów. Jestem behawiorystą. Codziennie pracuję z psami, a moje metody przynoszą rezultaty.
Co odróżnia cię od większości treserów psów?
Większość treserów próbuje nauczyć psy wykonywania poleceń, lecz nie ma to nic wspólnego z psią psychologią czy zrozumieniem, jak spełnić potrzeby psa. Moja technika polega bardziej na resocjalizacji poprzez ćwiczenia, dyscyplinę i okazywanie uczuć.
Czego można spodziewać się po programie?
W każdym odcinku towarzyszycie mi podczas odwiedzin w domach problematycznych psów oraz ich sfrustrowanych właścicieli. Jesteście świadkami transformacji psów, które sprawiają problemy. Resocjalizuję psy i szkolę ich właścicieli. Oglądanie programu umożliwia zrozumienie swoich psów tak, jak nigdy przedtem.
Czy każdy może zostać Zaklinaczem Psów?
To jest możliwe do pewnego stopnia, jednak wymaga konkretnych umiejętności, zwłaszcza gdy trzeba radzić sobie z agresywnymi psami. Powinniście zrozumieć stadną mentalność psa. W każdą sytuację wnoszę dwudziestoletnie doświadczenie pracy. W programie zalecam właścicielom, żeby – zwłaszcza w przypadku agresywnych psów – zawsze radzili się zawodowców.
Co rozumiesz przez mentalność stadną?
U psa mentalność stadna to naturalny sposób odnoszenia się do innych psów. Dana rodzina także może stanowić stado. Nawet jedna osoba i pies są w rozumieniu psa stadem. Ważne, aby człowiek był dominującym członkiem stada. Nie osiągnie się tego przemocą czy gnębieniem, lecz przy pomocy spokojnej, asertywnej energii. Pies nie jest zastraszony, po prostu zna swoje miejsce w stadzie.
Jak udaje ci się zmieniać psy?
Ludzie nadają psom ludzkie cechy, nie rozumiejąc ich psychiki zwierząt stadnych. Zaczynam od pokazania psu, że to ja jestem przywódcą stada. Wypełniam potrzeby psa poprzez ćwiczenia, czyli właściwy sposób wyprowadzania psa. Ustanawiam dla psów reguły i ograniczenia. Potem okazuję czułość.
Jaki jest najczęstszy błąd, który popełniają ludzie w stosunku do psów?
Nie zajmują pozycji przywódcy. Niemal wszystkie problemy psów biorą się z dwóch rzeczy: braku ćwiczeń i braku przywódcy. Dodatkowo, zwłaszcza w Ameryce, właściciele zazwyczaj okazują psu czułość, czułość, i jeszcze więcej czułości, gdy tak naprawdę psu potrzeba ćwiczeń, dyscypliny, a potem czułości.
Co jest najważniejszą rzeczą, którą można zrobić dla psa?
Zabieraj swojego psa na 45-minutowy intensywny spacer każdego ranka. Ale musisz stosować odpowiednią metodę wyprowadzania psa – kiedy wychodzisz z domu, upewnij się, że zawsze przekraczasz próg przed swoim psem, aby zademonstrować, kto jest przywódcą. Upewnij się także, że pies nie idzie przed tobą na spacerze.
Jakie psy najlepiej sprawdzają się w rodzinie?
Znajdź psa, który pasuje do twojego stylu życia. Aktywne rasy jak psy myśliwskie i pasterskie potrzebują więcej fizycznych wyzwań, by utrzymać poziom fizycznego i umysłowego zadowolenia. Należy koniecznie dopasować energię psa do swojego stylu życia, zanim dokona się wyboru.
Czy kiedykolwiek zostałeś ugryziony?
To wynika z mojej pracy, jednak nie było to nic poważnego!
